3D-graphics zijn overal: films, games, reclame. Bovendien worden de beelden steeds mooier, en in bepaalde opzichten zelfs beter dan echt. En niet alleen doordat de rekenkracht van computers toeneemt. Hoe krijgen programmeurs dit voor elkaar?
De zon straalt. Een bundel licht knalt door de ruimte, de atmosfeer in, kriskras door een wolk, en dan: bam, zo door je voorruit de huiskamer in. Hij stuitert via de eikenhouten vloer, langs een gele muur, tegen het plafond, op je eettafelblad, hup: in je oog. De lichtgevoelige zenuwen op je netvlies brengen verslag uit aan je hersenen, waar het straaltje zonlicht onderdeel wordt van je perceptie.
De natuurkunde van licht, de biologie van zicht; het is allemaal zo normaal dat we er zelden bij stilstaan. Dat is wel anders als je graphicsprogrammeur bent en het je werk is om 3D-omgevingen op de computer tot leven te wekken. Voor een game, een film, een reclame, of wat dan ook. Dan ben je elke dag bezig met hoe licht werkt, hoe materialen als hout, glas en stof zich gedragen als licht erop schijnt, en hoe het menselijk oog en filmcamera’s dat licht opvangen.
Het doel van programmeurs is om de driedimensionale werkelijkheid zo getrouw mogelijk in pixels vast te leggen, oftewel te ‘renderen’. Ze slagen er steeds beter in die werkelijkheid in no-time levensecht op een scherm te toveren. KIJK wilde wel eens weten hoe ze dat precies doen.
Dit is een fragment van een artikel te vinden in KIJK 8/2015. Dit nummer ligt in de winkel van 16 juli tot en met 19 augustus.
Bekijk hieronder de techtrailer van Killzone Shadow Fall:
Meer informatie:
Tekst: Niels ’t Hooft