De deeltjesversneller LHC verzamelt zoveel gegevens dat de opslagruimte zo nu en dan overvol dreigt te raken.

Er botsen steeds meer protonen tegen elkaar in deeltjesversneller Large Hadron Collider. En dat levert heel veel data op die onderzoekers kunnen gebruiken om zeldzame processen in kaart te brengen en nieuwe deeltjes op het spoor te komen. Maar door deze gigantische aanwas van gegevens heeft de LHC nu een probleem dat iedereen met een computer bekend in de oren klinkt: de opslagruimte raakt vol.

“Het aantal harde schijven dat we kopen en gebruiken als opslagruimte wordt jaren van tevoren bepaald. Voordat we de data verzamelen”, vertelt natuurkundige Jim Olsen die werkt aan het CMS-experiment, een van de grotere LHC-projecten, aan Symmetry. Maar de deeltjesversneller doet het beter dan natuurkundigen ooit hadden durven dromen, waardoor op deze harde schijven niet altijd genoeg plek meer is.

Tot 2037

Wetenschappers hadden voorspeld dat de LHC 30 procent van de tijd dat hij aanstaat botsingen zou veroorzaken. De rest van de tijd konden ze gebruiken om onderhoud te verrichten aan de deeltjesversneller en data uit te werken. Maar in werkelijkheid produceert de LHC 70 procent van de tijd botsingen. En dat zorgt ervoor dat de opslag alleen maar voller wordt. Voor Olsen en zijn collega’s zaak om de oude data zo snel mogelijk door te nemen.

Toch kijkt Olsen uit naar volgend jaar, zo laat hij weten. Maar hij moet nog langer mee. De deeltjesversneller zal namelijk tot 2037 operationeel blijven.

Bronnen: Symmetry, ExtremeTech