Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Al die zelfrijdende auto’s zijn natuurlijk prachtig. Maar onderzoekers toonden aan dat die rijdende computers makkelijk voor de gek te houden zijn.
De meeste self driving cars gebruiken verschillende systemen om de omgeving in kaart te brengen en in de gaten te houden. Meestal gaat het om een combinatie van camera’s, radar en lidar (light detection and ranging). Wetenschappers van de RobustNet Research Group, een onderdeel van de Universiteit van Michigan, probeerden te achterhalen of de verschillende sensors van zelfrijdende auto’s voor de gek te houden zijn.
Lees ook:
Lidar
Nou kun je de camera’s natuurlijk al op het verkeerde been zetten door borden strategisch af te plakken en zo bijvoorbeeld de maximumsnelheid op de snelweg naar 10 kilometer per uur te brengen. Maar ook de lidar is te bedotten.
Lidar (het apparaat op het dak) werkt door duizenden lichtflitsen per seconde de wereld in te sturen en te meten hoelang het duurt voordat die door objecten in de omgeving worden teruggekaatst. Bij de zogenoemde time of flight gaat het om nanoseconden en door die goed te analyseren, kan het systeem de afstand tussen zichzelf en verschillende objecten bepalen. Zo bouwt lidar dus een plaatje op van de omgeving.
Je kunt, zo ontdekte het onderzoeksteam, de lidar voor de gek houden door van een afstandje bepaalde lichtpulsen in de richting van de auto te sturen. Daardoor kan het systeem denken dat er een obstakel op de weg staat. In dat geval laat het de auto hard in de ankers gaan; met alle gevaren van dien.
Freeze!
Tijdens een tweede proef, een zogenoemde AV freezing attack, slaagden de ‘hackers’ erin om een zelfrijdende auto te laten denken dat een stoplicht nog steeds op rood stond, terwijl het allang op groen was gesprongen. Minder gevaarlijk dan een blokkade opwerpen, maar ook vrij irritant.
De onderzoekers deden dat allemaal natuurlijk niet voor de lol. Met hun proeven willen ze autobouwers dwingen om betere, of beter beveiligde systemen te ontwikkelen.
Bronnen: Universiteit van Michigan, Popular Science