Als het aan deze groep onderzoekers ligt, kan speed breeding ervoor zorgen dat veel meer monden op de wereld worden gevoed. Maar is dit wel echt zo?
Volgens de Food and Agriculture Organization of the United Nations zal de wereldbevolking in 2050 zijn gestegen naar circa 10 miljard. Dat betekent dat er nog meer monden moeten worden gevoed en nu al zijn er miljoenen mensen op onze globe die honger lijden. Hoe we dat gaan oplossen, is al langere tijd onderwerp van discussie. Volgens wetenschappers van de Universiteit van Sydney, Queens en het John Innes Centre ligt het antwoord in speed breeding.
Speed breeding
Volgens de onderzoekers is plantveredeling – de methode die al eeuwenlang wordt gebruikt om één gewas per jaar te laten groeien onder verschillende weersomstandigheden en vervolgens de zaden van de beste planten te selecteren – lang niet voldoende meer om genoeg opbrengst en sterke, nieuwe rassen te krijgen.
Speed breeding, daarentegen, wel. Hierbij worden gewassen in een rap tempo veredeld. De techniek bouwt voort op onderzoek verricht door de NASA ruim tien jaar geleden. De ruimtevaartorganisatie wilde toen uitzoeken hoe voedsel kon worden geproduceerd tijdens ruimtemissies.
Om speed breeding mogelijk te maken, worden gewassen in een kas gezet en continu beschenen met LED-lichten. Deze lampen zenden licht uit op een specifieke golflengte wat de fotosynthese een boost geeft; hierdoor wordt 22 uur per dag groei geïnduceerd. Dankzij deze techniek kunnen bijvoorbeeld zes generaties tarwe, maar ook kikkererwten en gerst, in één jaar worden geproduceerd, in plaats van twee of drie.
Daarnaast zouden de gewassen veel gezonder en beter bestand zijn tegen klimaatverandering. En de LED-lichten zijn een stuk goedkoper dan de lampen die nu in veel kassen nog hangen. Een win-winsituatie. Toch?
Overdreven
Landbouwdeskundige Jaap Schroder (Wageningen University Research) is sceptisch. “Iedere ‘uitvinding’ wordt tegenwoordig gerechtvaardigd door er een wereldprobleem bij te slepen (honger, Alzheimer, AIDS)”, mailt hij. “Bij het bestrijden van honger speelt het tijdig beschikbaar hebben van geschikte rassen echter maar een relatief kleine rol. De beschikbaarheid van voldoende kapitaal, land, water, meststoffen en pesticiden is veel bepalender voor hongerbestrijding.”
Ook landbouwdeskundige Rudy Rabbinge (Wageningen University Research) is niet razend enthousiast. “De techniek is zeker niet onbekend – hier in Nederland wordt hij ook toegepast – en is ook veelbelovend, maar de claims op het gebied van voedselzekerheid zijn zwaar overdreven.”
Genoeg voedsel
“Het probleem is niet zozeer dat er niet genoeg voedsel is op onze aarde”, vervolgt Rabbinge, “op mondiaal niveau hebben we juist genoeg om iedereen te voeden. Alleen de verdeling ervan is erg beroerd en dat komt doordat de overgrote meerderheid van voedsel lokaal of regionaal wordt geproduceerd en geconsumeerd.”
“In Afrika nemen de structurele tekorten nog steeds toe, omdat de landbouw onvoldoende productiviteitsverbetering kent (te weinig bodemvruchtbaarheid, ziekten en plagen en watertekorten). Die zijn te verhelpen, maar dat vergt veel investeringen. Veredeling kan helpen, zij het in zeer bescheiden mate.”
Bronnen: Nature Plants, New Atlas, The Guardian
Lees ook:
Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!